تاریخ انتشار: ۱۴۰۲/۱۲/۷
به‌گزارش روابط‌عمومی دانشگاه شیراز، آیین نکوداشت بانوی تأثیرگذار در پروژه‌های آب‌شناسی و آب زیرزمینی دانشگاه شیراز؛ «خانم فرحتاج بهادری»، ازسوی بخش علوم زمین و آب زیرزمینی دانشگاه شیراز با حضور جمعی از اعضای هیئت‌علمی، دانشجویان و یاوران علمی دانشگاه برگزار شد.
در این مراسم از زحمات بانو فرحتاج بهادری، به‌پاس سی‌سال خدمات ارزنده آزمایشگاهی به بخش آب زیرزمینی و هیدروژئولوژی کشور تقدیر شد.
فرحتاج بهادری، در سال ۱۳۳۸ در شیراز به دنیا آمده است. وی کارشناسی خود را در رشته‌ی زمین‌شناسی از دانشگاه شیراز در سال ۱۳۷۳ دریافت کرد و در سال ۱۳۷۵ به‌عنوان مسئول آزمایشگاه هیدروشیمی در بخش زمین‌شناسی دانشگاه شیراز مشغول به کار شد.
بانو فرحتاج بهادری؛ مادر گروه آب‌شناسان ایران
دکتر عزت‌الله رئیسی اردکانی، استاد زمین‌شناسی دانشگاه شیراز در آیین نکوداشت بانو بهادری، با بیان این مقدمه که: رشته‌ی هیدروژئولوژی در کشور ما به‌دلیل عملیات‌های میدانی، کاری دشوار و طاقت‌فرساست و ردیابی‌های مختلف آب زیرزمینی به‌عنوان یک رشته مردانه شناخته شده است، اظهار کرد: با وجود این، نقش بانوانی همچون خانم فرحتاج بهادری که در بسیاری از پروژه‌های ارتباط با صنعت در پشت‌صحنه‌ی طرح‌ها، با انجام عملیات‌های آزمایشگاهی متعدد، تأثیرگذاری خرد و کلان داشته‌اند، موردتوجه و غیرقابل اغماض خواهد بود.
وی ادامه داد: بانوان اثرگذار ازجمله بانوان فعال در حوزه‌های علم، فن‌آوری، سیاست، فرهنگ و اقتصاد با وجود تفاوت‌های فردی، دارای اهداف و دغدغه‌های مشترکی هستند و می‌توانند از ظرفیت‌های خود، در زمینه‌ی اعتلای علم و دانش کمک شایان توجهی نمایند.
استاد زمین‌شناسی دانشگاه شیراز در پاسداشت بانو فرحتاج بهادری بیان کرد: این بانو با فداکاری‌ها و زحمات بی‌شماری که در کسوت کارشناس آزمایشگاه آب‌شناسی و هیدروشیمی بخش آب زیرزمینی دانشگاه شیراز در مدت حدود سی‌سال داشته است، توانسته درجهت پیشبرد اهداف کلان طرح‌های آبی نقش مؤثری از خود بر جا گذارد؛ بدین صورت که در آنالیز‌های سنگین ردیابی آب زیرزمینی با مواد رنگی و مطالعات طرح‌های شاخص که قطعاً و به‌یقین کار دشوار و دقیقی بوده است، یک‌تنه و بدون کمک، همه‌ی داده‌های آزمایشگاهی را در وقت اداری، خارج از وقت با سعه‌ی صدر و صبر و دقت ممتاز و متمایزی که شاخصه‌ی اصلی شخصیتی ایشان است، به سرانجام برساند و زحمات یک تیم ردیابی را ختم به خیر و منجر به نتیجه کند.
به‌گفته‌ی دکتر رئیسی اردکانی، بانو فرحتاج بهادری در۶۰ طرحِ ارتباط با صنعتِ اساتید بخش دانشگاه شیراز همکاری مؤثر آزمایشگاهی داشته‌اند. علاوه‌بر آن، در پیشبرد بخش آزمایشگاهی بیش‌از صد پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد و دکترای آب‌شناسی نیز همکاری مؤثر داشته‌اند.
دکتر عزت‌الله رئیسی اردکانی که خود، به‌عنوان پدر علم هیدروژئولوژی ایران شناخته می‌شود، ضمن ستودن حسن دقت بانو بهادری، گفت: وظیفه‌شناسی و دقت این بانوی تأثیرگذار در پروژه‌های آب‌شناسی انقدر پر رنگ است که می‌توان ایشان را مادر گروه آب‌شناسی دانشگاه شیراز ملقب کرد؛ مادر مهربانی که سال‌هاست به تاروپود وجود اساتید و دانشجویان گروه آب‌شناسی تنیده شده است. خوشرویی و مهربانی، آرامش و متانت، دقت، تعهد، وظیفه‌شناسی و مسئولیت‌پذیری ایشان بی‌تردید در پرورش نسلی از بهترین هیدروژئولوژیست‌های ایران در کنار اساتید برجسته این رشته در دانشگاه شیراز، مدیون افرادی چون اوست که شاید بسیاری از اوقات، آن‌گونه که باید و شاید دیده نشده‌اند، اما حتی در عین نادیده‌بودن، ذره‌ای از تعهد ایشان در طول این سال‌ها، کسر نگردیده است.
وی بخشی از موفقیت‌های خود را مدیون وجود افرادی همچون خانم بهادری دانست و اظهار کرد: خانم بهادری در کسوت دستیاری بسیاری از فعالیت‌های پژوهشی بنده همکاری داشته‌اند و این لطفا خداوند بوده است که این شخصیت امین، دقیق و سختکوش را در مسیر زندگی حرفه‌ای من قرار داده است.
استاد دانشگاه شیراز بیان کرد: بانوانی همچون خانم بهادری که نقشی پویا و فعال در میدان تکلیف دارند و هرگز دست از تلاش برنمی‌دارد و ضمن حفظ روحیه‌ی زنانه و نقش‌آفرینی مؤثر در خانواده، پرچم تلاشگری را در هر عرصه‌ای که بتواند به اهتزاز درمی‌آورند؛ شایسته تقدیر، تشکر و تجلیل هستند. این بانو نه تنها در عرصه‌ی کمک علمی، کاربردی و راهبردی مؤثر بوده است؛ بلکه در دیگرعرصه‌ها و نقش‌ها ازجمله تأثیرگذاری و حمایت دیگران به‌ویژه دانشجویان، نقش‌آفرینی مادری، نقش کارمندی نمونه و امین، در شاخص‌ها و خصیصه‌های انسانی و کرامات اخلاقی نیز جزء سرآمدان اخلاقی، مذهبی و دینی هستند.
وی افزود: بانو بهادری به‌قدری در بین هیدروژئولوژیست‌های ایران محبوب هستند که او را «مادر گروه آب‌شناسان» ملقب کرده‌اند. مادر، واژه‌ایست که در آن فداکاری، دلسوزی، مهربانی، صبوری، محرمی اسرار، پشتیبانی، خلوص، ازخودگذشتگی، صمیمیت ذاتی پنهان شده است و گنجینه‌ای از صفات برجسته و برتر است و کسی لایق نامیدن این واژه، آن هم در دانشگاه و محیط آکادمیک و نه در جو عاطفی و خانوادگی می‌شود که توانسته باشد در کالبد این نقش، خوش بدرخشد که سرکار خانم فرحتاج بهادری، به‌یقین فراتر از یک مسئول آزمایشگاه و دستیار درخشیده و در قلب‌های دانشجویان دیروز، امروز و فردا جای گرفته و شایسته‌تر از مادر چه لقبی می‌توان به او داد.
